उनले “दुःख र एक्लोपनलाई विषय बनाएर” कविताहरू लेखे। ती कविता टीएस एलिअटको कविता ‘द वेस्ट ल्यान्ड’मा प्रतिविम्बित “सूक्ष्म अस्तित्ववादी दृष्टिकोण”सँग मेल खाने किसिमका भएको पाइयो।

“उनलाई गाह्रो कुराहरू मन पर्थ्यो। अधिकांश कुरा उसका लागि सहज भएकोले उनको ध्यानाकर्षण गर्ने विषयवस्तुहरू वास्तवमै जटिल हुन्थे,” चेर्निसले भनेका थिए।

ओपनहाइमरले ग्रीक, ल्याटिन, फ्रेन्च र जर्मन भाषा पढेका थिए र छ सातामा डच पनि सिके। यो उनले भगवद्गीता पढ्नुभन्दा “धेरै अघिको” कुरा होइन। उनले यस ग्रन्थ “धेरै सजिलो र अद्भुत” महसुस गरे। यसबारे साथीहरूसँग भनेका थिएः “यो कुनै पनि ज्ञात भाषामा लिखित सबैभन्दा सुन्दर दार्शनिक काव्य” हो। उनको पुस्तक राख्ने दराजमा राइडरले उपहार दिएको पुस्तकको गुलाबी रङ्गको गाताले ढाकेको प्रतिलिपि थियो। ओपनहाइमर आफ्ना साथीहरूलाई त्यसैको प्रतिलिपिहरू उपहार दिन्थे। जीवनीलेखकहरूका अनुसार यी वैज्ञानिक “उनको संस्कृत अध्ययनप्रति निकै मोहित” थिए। परिणामस्वरूप सन् १९३३ मा उनका बुबाले उनका लागि किनिदिएको गाडीको नाम गरुड राखिदिए। गरुड हिन्दू पौराणिक कथाहरूमा उल्लिखित विशाल पक्षीदेव हुन्।